Je familie als meest gevreesde klant

Hoe een uit de hand gelopen review een compleet blog werd.
Maak kennis met Jolijn, mijn schoonzusje, alles behalve een makkelijke klant. Dat mag ik hardop uitspreken, want ze geeft het zelf ook toe 😉

Wendy: “Jolijn, zou je ook een recensie willen schrijven voor op de website?”
Jolijn: “Uhh.. Oke?”
Oeps wiebel..(redactie: bijnaam van Wendy…)
Het is per ongeluk een blog geworden geloof ik, zoek je nog een gastblogger? 

Maar ik wilde dus geen neppe té positieve recensie plaatsen alsof we jullie niet persoonlijk kennen, terwijl iedereen toch wel weet dat we familie zijn.

(Oh trouwens het is van Megen, niet van Meegen 😉

Al jaren (het enige 😉 punt van discussie  in ons huishouden:
Gaan we wel of niet voor een nieuwe keuken?

Onze keuken was eigenlijk nog prima, alleen werd ik niet heel blij van de kleur. Maar ‘zomaar’ een nieuwe keuken aanschaffen past eigenlijk niet echt in onsbudgetplan.
Omdat we een open keuken hebben en de kleur vanuit elke hoek in de kamer wel heel erg aanwezig was, begon deze me echter steeds meer te storen. Mooi rood is niet lelijk, maar toch…

Funda
Steeds vaker begon ik op Funda te speuren naar een ander huis, omdat ik me in ons eigen huis niet helemaal thuis voelde. Als we het over budgetteren hebben, was dat echter nog een minder strak plan. De zolder flink verbouwd, super blij met onze nieuwe badkamer, heerlijke tuin, op loopafstand van de basisschool, de winkels in het altijd gezellige centrum van Geleen () en het thuishonk van deEaters natuurlijk en last but not least: super leuke buren!
Kortom, verhuizen willen we eigenlijk helemaal niet!

Pinterest
Ik probeerde me niet meer blind te staren op droomkeukens op pinterest, maar te genieten van alles wat we wel hebben! Begrijp me goed, ik besef heel goed dat dit om een luxeprobleem gaat. Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de kleine dingen in het leven, te leven in het hier en nu! En hoewel me dat steeds beter afgaat, leek die keuken soms op me af te komen wanneer ik probeerde te ontspannen op de bank.

Omdat mijn onrust bleef bestaan, werd ik een paar maanden geleden verrast met een bezoekje van een binnenhuisarchitect om eens te bekijken of we op een simpele manier konden zorgen, dat ik me meer thuis zou voelen in ons huis. Hij adviseerde een grotere tafel in de woonkamer en ook deze meneer vond de keuken wel erg aanwezig. Yes, 2-1! 🙂

Wat als ze er achter kamen wat voor heks ik ben als…
En nu!? Hoe krijgen we een nieuwe kleur in de keuken? We willen het eenvoudig houden.. Zou mijn aangetrouwde neef de deurtjes kunnen beplakken? Kan Ikeaiets betekenen? Of gaan we naar onze schoonbroer en -zus met eigen keukenstudio?

Dat laatste klinkt natuurlijk voor de hand liggend, heel logisch! Maar oef.. Eerlijk gezegd vond ik dat ook best heel spannend.. Wat als we daar toch niet vinden wat binnen ons plaatje past? Voelen we ons dan niet verplicht om toch bij hen te kopen? Wat als we niet helemaal tevreden zijn? We hebben een heel fijn contact met Wendy en Roger, wat als ze erachter komen wat voor nerd ik echt ben? Ze weten wel dat ik een een controlfreak ben en er wordt al geroepen dat ik  kenmerken van O.C.D. heb, maar ze hebben geen idee wat voor heks ik ben als een kleur ietsiepietsie afwijkt, of een handgreepje scheef zit. Kan ik dat loslaten? Zoiets blijft me waarschijnlijk storen. Durf ik dat dan wel aan te geven? Kan ik überhaupt wel communiceren met een Duitse monteur?

Uiteindelijk heb ik toch een afspraak gemaakt met Roger. Roger wint ook zakelijk gezien snel mijn vertrouwen én hij kan de kleur leveren die ik van te voren al bedacht had! Dezelfde als de zijkant van de huidige kastjes.

Even met mama bellen
Wow, dit ging wel heel wel snel, vergeet ik niet iets?
Ik denk en twijfel normaal gesproken langer over het bestellen van m’n snack bij de frietjes.. Toch nog maar even met m’n moeder overleggen 🙂

Mama zegt dat ze de kleur van onze huidige keuken helemaal niet zo’n ramp vindt en zou liever over een paar jaar pas een nieuwe keuken kopen en dan misschien voor iets heel anders gaan.. He verdorie, dat was niet de bedoeling.. Eindelijk groen licht en een ding is zeker: verbouwen willen we de komende jaren echt allebei niet meer.. Gelukkig wil ze toch mee gaan kijken in de keukenstudio 🙂

Inmiddels heeft Roger laten weten dat onze kastjes een afwijkende maat hebben. In overleg met de monteur, adviseert hij om voor nieuwe kastjes te gaan, dan hoeft er aan de deurtjes niets vermaakt te worden en onder de streep maakt het niet zo veel uit..
En dan begin ik even te twijfelen, want nieuwe kastjes bestellen, schept ook weernieuwe mogelijkheden en dus ook weer keuzes maken en daar ben ik dus niet zo goed in… Gelukkig vindt m’n moeder de kleur die ik had uitgezocht ook mooi en met wat tips van Roger kiezen we alleen nog voor wat meer lades in plaats van kastjes.

Sindsdien verheug ik me ook tijdens het leegruimen van de vaatwasser en het zoeken van de broodtrommel van Joep tussen alle verschillende plastic bakjes (serieus waar komen die eigenlijk allemaal vandaan??) extra op de nieuwe keuken!

Een nieuwe eettafel maakt het plaatje compleet
Om kosten te besparen besluiten we de grotere tafel zelf te maken. Op bezoek bij mijn nichtje blijkt dat haar man niet alleen kan plakken, maar ook kan lassen en hij wil wel een onderstel voor ons maken. “Het blad maken we zelf dan wel van wat planken ofzo..”
En dan zijn we een paar weken later op bezoek bij Wendy en Roger
en word ik op slag verliefd op hun nieuwe vintage kast! Mat zwart en daarbovenop planken gemaakt van een oude dansvloer uit Frankrijk. Zo’n blad wil ik ook op onze tafel!
Gelukkig kan Wendy nog aan genoeg hout voor onze tafel komen en hebben de mannen met wie ze samenwerkt nog tijd om dit tijdens haar vakantie voor ons te maken!

Inmiddels staat de tafel al een paar weken te pronken in onze woonkamer!

Dus niet alleen voor keukens, maar ook voor keukenrenovatie en vintage design zoals houten tafels en kasten, kan je bij hen terecht!

Wendy: Dankjewel Gastblogster en twijfelaar, maar bovenal een hele lieve schoonzus, Jolijn!

Don’t let your dreams be dreams,
Liefs, Wendy

Tot gauw, bij Keukenmatch / I-Kook in Sittard!

Keukenmatch is ook wel bekend als I-kook Sittard. Wendy runt samen met haar man Roger een gave keukenzaak en daarnaast is ze eigenaresse van Wendy’s Little Vintage. Ze is moeder van twee kinderen (Flo 5 jaar en Djek 2 jaar). Middels haar blog neemt ze je mee in hun leven.